आईच्या ह्‍दयाचे ठोके
लय श्वासाची स्पर्श अनोखे
गर्भ कोवळा नाजुक धोके
सरळ ढुशा अन‌ उलटे डोके
डोहात डुंबलो हलके हलके
नाळ हलवुनी गिरक्या झोके
लावावे कधी डोहाळे तिजला ….. मग लाड पुरवणे आपसुक होते
ते अनुभव सारे अद्‍भूत होते

बंध काचता सुटण्याची गडबड
नाळ कापता जगण्याची धडपड
धाप लागता उरातही धडधड
घाबरे पारवा पापण्यांची फडफड
विरह आईचा जीवाची तडफड
जीव घाबरा भितीनी रडरड
धरता घट्ट आईने उराशी… …. ते थेंब दुधाचे अमृत होते
ते अनुभव सारे अद्‍भूत होते

ते बालपणीचे, जग स्वप्नांचे
दिवस फुल पाखरी पंखांचे
गंध फुलांचे, रंग ढगांचे
गोष्टीमधल्या अजब जगांचे
कुतुहल भरलेल्या डोळ्यांचे
चकली चिवडा कडबोळ्यांचे
कुल्फीच्या चवदार कांडीचे
आज्जीच्या उबदार मांडीचे
निजल्यावर पदरात आईच्या… …. सुख अलगद बरसत बिलगत होते
ते अनुभव सारे अद्‍भूत होते

ते दिवस गुलाबी, बहरत्या कळ्यांचे
गालावरच्या मदहोष खळ्यांचे
उन्मत्त विषारी उन्माद नशेचे
एकांत किनारी भिजण्यास हवेसे
मोहात दडपलेले
केसात अडकलेले
मिठीत गुदमरताना श्वासात भडकलेले
अधरांच्या त्या प्याल्या मधुनी … बेधुंद हलाहल झिरपत होते
ते अनुभव सारे अद्‍भूत होते

दिवस मावळतीचे पाठवणींचे
सुखात भिजल्या आठवणींचे
कमरेत वाकल्या बाल मनाचे
तृप्त क्षणाचे विक्षिप्तपणाचे
पडक्या दाताचे बहि-या कानाचे
पानगळीतल्या पिकल्या पानाचे
जगणे बाकी राहुन गेल्याचे
राखेमधुनी वाहुन गेल्याचे
जे राख जाहले ते शरीर होते…. गर्भात नवे कुणी उमलत होते
ते अनुभव सारे अद्‍भूत होते

धुंद रवी.